nabonidus

Anadolu'da İlk insan yerleşimini M.Ö. 10.000'e çıkaran kazı. Pınarbaşı Projesi Liverpool Üniversitesi ve Karaman Müzesi’nin ortak bir projesidir. En erken dönemlerdeki güney-batı Asya’da bulunan tarım toplumlarının kökenlerini araştırmak için Yakın Doğu’da, geniş bir alana yayılan insan topluluklarını içine alan bir süreci anlamak gereklidir. Anadolu Platosu’nun, en erken dönemlerdeki ilkel toplulukların atalarını barındıran Yakın Doğu’nun çoğu diğer bölgesine göre, belirgin farklılıklar gösteren çevresel özellikleri vardır. Aslında geç pleistosen (paleotik) dönemde, 10000 BP öncesinde, bu platoda yaşayan ilkel toplumlar hakkında kısıtlı bir bilgiye sahibiz. Acaba insanlar tarıma ve bağımsız olarak hayvancılığa çok farklı çevresel özellikleri olan bu platoda mı başladılar? Eğer böyle değilse, tarım bu bölgede nasıl gelişti? Eğer bu yerel gelişimlerin bir sonucu değilse, bu durum yeni çevresel koşullarda tarıma geçişin en erken göstergesi ve 3000 yıl içinde Avrupa’

Antik döneme ait bir kent merkezi olarak Derbe’den ilk defa, Roma Geç Cumhuriyet Döneminin siyasetçi, devlet adamı, düşünürü ve yazarı olarak tarihte ön emli bir yer tutan, hatta Kilikya Bölgesi eyalet valiliği de yapan (İ.Ö. 51-53) Marcus Tullius Cicero’nun “Epistulae ad Familiares, XIII, 73” adlı yapıtında bahsetmektedir. Cicero’nun anlatımlarından da açıkça anlaşilacağı gibi, Derbe kenti, Cicero’nun da dostu olan ünlü korsan, bir başka deyişle Tiran Antipatros’un şehri ve hatta hakimiyet kurduğu küçük bölgenin idari merkezidir. Roma devletine karşi isyankar tutumları ile tanınan Antipatros kısa bir müddet sonra, Laranda ve İsauria bölgesinde krallığını ilan eden Amyntas tarafından İ.Ö. 25 yılından önce yakalanıp öldürülmüştür. Amyntas, önceleri Roma devletinin Anadolu idaresini üstlenen ünlü Triumvir Marcus Antonius’un yanında yer almış ve onun dostluğunu kazanmıştır. İ.Ö. 31 Yılında Octavian ile eniştesi Triumvir Marcus Antonius arasında yapılan ünlü Actium Deniz Sav

Karaman Ayrancı yol güzergâhı takip edilerekten, Yeşildere (İbrala) - Taşkale (Kızıllar) Kasabaları yol ayrımı güzergâhı üzerinden Yeşildere Vadisi buyunca ilerlenerek ambarlara ulaşılmakta olup Karaman’a yaklaşık 40 km uzaklıkta Taşkale Kasabası yerleşkesi içerisinde içerisinde olup Taşkale yerleşkesinin hemen kuzeyinde, yerleşime bitişik olan kil oranı yüksek kireçtaşı arazide, yüksek bir kaya kütlesine tamamen insan eli ile oyulmuş ambarlardır. K araman merkez ve çevresinde ilk çağlardan günümüze kadar, tarihin değişik dönem ve kültürlerine ait bir çok yerleşim bulunmaktadır. Bunlardan birtanesi de Taşkale Tahıl Ambarlarıdır. Yaklaşık 40 m yüksekliğindeki kaya yapısı üzerinde 251 taş ambar mevcuttur. 165 m uzunluğu olan ambarların derinlikleri yer yer 5-10 m’yi bulmaktadır. Bu ambarların bir kısmı ilkçağdan kalsa da büyük bir kısmı Bizans, Selçuklu ve Osmanlı dönemlerinde kazıldığı düşünülmektedir. Doğal kayaya oyularak yapılmış odacıklar 5 ile 60 ton arasında ürün

Karaman Ermenek ilçesi, Çınarlı Mahallesi’nde bulunan bu medrese Karamanoğullarından Emir Musa Bey tarafından 1339 yılında yaptırılmıştır. Emir Mus a 1339-1340 yıllarında Ermenek Valisi idi. Medresenin kitabesinde; “Bu mübarek medreseyi h.740 (1339) yılında, gazi, ibadet eden, bilgin ve büyük emir Karamanoğlu Mahmutoğlu din ve dünyanın zineti (Baha-Üddin) Musa yaptırdı” yazılıdır. Medrese 1611 yılında onarılmış, sonraki yıllarda da onarım çalışmaları sürdürülmüştür. Karamanoğulları döneminde yapılan ilk büyük medrese olup, tek katlı üç yanı revaklarla çevrili, açık avlulu bir yapıdır. Dikdörtgen planlı avlunun iki tarafında medrese odaları, güneyinde bir eyvan ve bu eyvanın iki yanında kubbeli mekanlar bulunmaktadır. Eyvanın sağında bulunan mekan medreseyi yaptıran Emir Musa Bey ile ailesine ait türbedir. Diğer taraftaki bölüm ise dershane olarak kullanılmıştır. Girişin iki yanında da yine iki tonozlu oda yer almaktadır. Medresenin giriş kapısı son derece görkemli o